زندگی باید کرد ! گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ ، گاه باید رویید در پس این باران،
گاه باید خندید بر غمی بی پایان .
زندگانی برگ بودن در مسیر باد نیست ...
امتحان ریشه هاست ...
ریشه هرگز اسیر باد نیست ...
زندگانی پیچک است ...
انتهایش می رسد پیش خدا ...
باید آن را سبز کرد.باید آن را آب داد ...
با آب پاش لحظه ها
نظرات شما عزیزان: