«ستایش خداوندی را سزاست که از اسرار نهانها آگاه است ونشان های آشکاری در سراسر هستی بر وجود او شهادت می دهند.هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمی گردد.نه چشم کسی که او را ندیده می تواند انکارش کند ونه قلبی که او را شناخت می تواند انکارش کند ونه قلبی که او را شناخت می تواند مشاهدهاش نماید. در والائی وبرتری از همه پیشی گرفته پس از اوبرتر چیزی نیست.وآن چنان به مخلوقاتنزدیک است که ازاو نزدیکتر چیزی نمی تواند باشد.مرتبه بلند او،او را از پدیده هایش دور نساخته ونزدیکی او با پدیده ها،او را مساوی چیزی قرار نداده است.عقلها را بر حقیقت ذات خود آگاه نساخته،اما از معرفت وشناسائی خود باز نداشته است»
نظرات شما عزیزان: